Page 60 - วิศวกรรมสาร ปีที่ 75 ฉบับที่ 3 กรกฎาคม - กันยายน 2565
P. 60

จรรยาบรรณวิศวกร




            หมวดที่ ๑ ว่าด้วย วิชาการ และวิชาชีพ


            ข้อ ๓. วิศวกรอำชีพ พึงยึดหลักปฏิบัติในวิชำชีพดังต่อไปนี้:
                (๑.) ปฏิบัติงำนที่ได้รับท�ำ อย่ำงถูกต้องตำมหลักวิชำกำรและหลักปฏิบัติของวิชำชีพโดยเคร่งครัด
                (๒) เพิ่มพูนวิสัยทัศน์ รวมทั้งพัฒนำตนเองในด้ำนควำมรู้ ควำมสำมำรถ ในวิชำชีพวิศวกรรม
                (๓) ส่งเสริม เผยแพร่ควำมรู้และประสบกำรณ์ในกำรประกอบวิชำชีพวิศวกรรมจำกรุ่นพี่สู่รุ่นน้อง

                (๔) ส่งเสริมเผยแพร่และพัฒนำควำมรู้ในวิชำชีพวิศวกรรมให้แก่หมู่วิศวกร ทั้งนิสิต นักศึกษำ
                (๕) สนับสนุนส่งเสริมให้มีกำรศึกษำพัฒนำอย่ำงต่อเนื่อง
                (๖) ให้กำรยอมรับสนับสนุน และให้เกียรติยกย่อง ในวิชำชีพวิศวกรรม และวิศวกรด้วยกัน
                (๗) พึงปฏิบัติงำนเฉพำะที่ตนมีควำมรู้ ควำมสำมำรถ เท่ำนั้น
                (๘) ให้ข้อมูล และแสดงควำมคิดเห็นตำมหลักวิชำกำรตำมที่ตนทรำบอย่ำงถ่องแท้แก่สำธำรณชนด้วยควำมสัตย์จริง
                (๙) ค�ำนึงถึงผลกระทบต่อผู้เกี่ยวข้อง สังคม และสิ่งแวดล้อม


            หมวดที่ ๒ ว่าด้วย คุณธรรม และจริยธรรม


            ข้อ ๔. กำรประกอบวิชำชีพของวิศวกรมีผลกระทบต่อสังคม เพื่อให้เกิดกำรพัฒนำร่วมกันในสังคมให้ทุกคนอยู่อย่ำงมีควำมสุขได้ลดควำม
            มีอคติซึ่งกัน และกัน วิศวกรจึงต้องมีแนวปฏิบัติทำงด้ำนคุณธรรม และจริยธรรมต่อไปนี้:

                (๑) มีควำมขยันหมั่นเพียร อดทน เที่ยงธรรม ไม่ล�ำเอียง ปรำศจำกอคติ และตรงต่อเวลำ
                (๒) ประกอบวิชำชีพด้วยควำมซื่อสัตย์สุจริต ไม่ใช้วิชำชีพในทำงที่ผิด
                (๓) ไม่ใช้อ�ำนำจหน้ำที่โดยมิชอบธรรม หรือใช้อิทธิพลเพื่อประโยชน์ส่วนตนหรือพวกพ้อง
                (๔) ไม่พัวพันเกี่ยวข้องกับธุรกิจหรือประกอบกำรใด ๆ ซึ่งเป็นที่ควรรู้ว่ำเป็นกำรหลอกลวง หรือมิชอบด้วยกฎหมำย
                (๕) พึงให้ควำมเห็นงำนทำงด้ำนวิศวกรรมของผู้อื่นด้วยควำมสร้ำงสรรค์ และมีมำรยำท เพื่อประโยชน์ของสังคม
                (๖) พึงเสียสละให้กำรอุปถัมภ์ค้�ำจุน เกื้อกูล และแลกเปลี่ยนควำมคิดประสบกำรณ์ ช่วยเหลือซึ่งกัน และกัน
                (๗) มีควำมละอำยในกำรกระท�ำสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ส�ำรวจ และปรับปรุงตนเองอยู่เสมอ
                (๘) รักษำสัจจะโดยไม่ขัดกับกฎหมำย และศีลธรรม


            หมวดที่ ๓ ว่าด้วย ความรับผิดชอบ


            ข้อ ๕. วิศวกรต้องรับผิดชอบ ในงำนที่ได้รับมอบหมำย และให้ควำมส�ำคัญเป็นอันดับแรกทั้งต่อ สวัสดิภำพ ควำมปลอดภัย สุขอนำมัย
            อำชีวอนำมัย และสิ่งแวดล้อมของผู้เกี่ยวข้องตลอดจนสำธำรณชน

                (๑) ต้องรับผิดชอบลักษณะงำนทำงด้ำนวิศวกรรมทุกรูปแบบ
                (๒) ปฏิบัติหน้ำที่ด้วยควำมรับผิดชอบ และค�ำนึงถึงผลกระทบ ต่อสังคม และสิ่งแวดล้อม
                (๓) วิศวกรผู้ออกแบบ และวิศวกรผู้ควบคุมงำน จะต้องรับผิดชอบผลงำนของตนเองที่ได้ด�ำเนินกำรไว้

                (๔) ไม่ละทิ้งงำนหรือหน้ำที่ที่ได้รับผิดชอบโดยไม่มีเหตุอันควร
                (๕) ไม่ลงลำยมือชื่อเป็นผู้ประกอบวิชำชีพวิศวกรรมในงำนวิศวกรรมที่ตนเองไม่ได้ตรวจสอบหรือปฏิบัติงำนจริง
                (๖) รักษำควำมลับต่องำนที่ได้รับท�ำ  เว้นแต่ได้รับอนุญำตจำกเจ้ำของงำน










          60 วิศวกรรมสาร  ปีที่ 75 ฉบับที่ 3 กรกฎาคม-กันยายน 2565
   55   56   57   58   59   60   61   62   63   64   65